مقایسه ی بیحوصلگی در افراد مبتلابه اختلال ریاضی، اختلال نقص توجه/ بیش فعالی و افراد عادی

هدف این مطالعه مقایسه ی بیحوصلگی و مؤلفه های آن (تحریک درونی و تحریک بیرونی) در افراد مبتلابه اختلال ریاضی، اختلال نقص توجه/ بیش فعالی و افراد عادی در شهر تبریز بود. این پژوهش یکمطالعه ی مقایسه ای و از نوع مورد- شاهدی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دخترو پسر 9 تا 12 ساله دارای اختلال ریاضی، اختلال نقص توجه/ بیش فعالی و افراد عادی می باشد. برای اینمنظور، 30 دانش آموز مبتلا به اختلال ریاضی و 30 دانش آموز مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی9 سال) از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب - مراجعه کننده به کلینی کهای تخصصی (سنین بین 12شدند؛ گروه عادی شامل 35 دانش آموز، که در مدارس عادی مشغول به تحصیل بودند پس از همتا شدناز نظر ویژگی های جمعیت شناختی با دو گروه دیگر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. برایگردآوری داده ها از پرسش نامه بی حوصلگی، مقیاس کانرز فرم والدین و آزمون ریون استفاده شد. نتایجنشان داد که تفاوت معناداری بین سه گروه مورد مطالعه از (manova) تحلیل واریانس چند متغیرهنظر متغیر ب یحوصلگی و مؤلفه های آن وجود دارد، به طوری که افراد مبتلابه اختلال ریاضی و اختلالنقص توجه/ بیش فعالی میزان بالایی از ب یحوصلگی را نسبت به افراد عادی نشان دادند. اما بین دو گروهافراد مبتلابه اختلال ریاضی و اختلال نقص توجه/ بیش فعالی تفاوت معناداری مشاهده نشد.